Moje malarstwo znajduje się na pograniczu: abstrakcji i figuracji,
intelektualnego podejścia i czysto emocjonalnej ekspresji, odwołań do
wyższych idei i samolubnego, autoterapeutycznego charakteru. Jego
głównym motywem jest ślepe wyrażanie narcystycznej perspektywy oraz
wizji rozczarowania obietnicami perfekcji. Jest odzwierciedleniem
obsesyjnego, narcystycznego rozumienia świata, a także poczucia porażki
z niespełnienia jego oczekiwań. Jest próbą wykorzystania i, poprzez to,
nadania sensu skutkom bezsensownego poświęcania swojego
człowieczeństwa dla uprzedmiotawiającego, tyranicznego obrazu perfekcji
oraz niewolniczemu dążeniu do otrzymania uwagi i walidacji.
MARTA ŻYCIŃSKA
